Over rijkdom, genieten en 2014...

En dan is het januari..

Tijd om de balans op te maken voor het afgelopen jaar. In mijn hoofd doe ik het altijd al maar op papier leek me ook wel eens leuk.

Mijn blog heb ik flink laten verstoffen. Jammer wel want ik vind het schrijven en delen van mijn ervaringen zo leuk. Ik had er geen puf meer voor. We waren te veel bezig met genieten en overleven tegelijk. En een weg zoeken in genieten en mezelf niet voorbij lopen. Met terugwerkende kracht, weer, zal ik proberen nog blog berichten over 2014 te maken. Gewoon. Deels als een dagboek voor mezelf en omdat ik het zo een bijzonder jaar vond dat ik vind dat anderen dat ook mogen lezen en in mogen delen.

30 december 2013. De dag dat we wisten dat de 3^e IUI poging mislukt was, ik werd weer ongesteld. Zoals ik toen ook schreef konden we het goed loslaten. Ik heb met mijn zus en Kenji het nieuwe jaar ingeluid en we gingen niet te gek laat naar bed. Kon ook niet want we hadden samen een fles champagne soldaat gemaakt en daar zat meer alcohol in dan we dachten. Half 2 ging het licht uit.

Januari. De maand dat we onze 4^e IUI poging hadden en ik een gruwelijk pijnlijke borstontsteking had. Waardoor ik niet door had dat ik al symptomen van een zwangerschap had. De maand dat we een reis boekten naar Afrika omdat we ons door het hele traject al teveel ontzegd hadden. Ook de maand waarin de testdag meer een ‘o, ja dat moet ook nog’ moment was. En waar ineens bleek dat ik hartstikke zwanger was! Wat een blijdschap! En wat kwam onze wens nu al uit: 2014 ging écht ons jaar worden.

Februari. De maand waarin voorbereidingen voor onze Afrika reis volop gedaan werden. Laatste boodschappen, vaccinatie wat nog een uitzoekwerk was ivm de zwangerschap, waar we een deel van de reis nog moesten veranderen omdat het toch naar onze zin te dicht bij een malaria gebied in de buurt kwam. Ook de maand dat alle afspraken in gang gezet werden zodat ik zo goed mogelijk gevolgd werd gedurende mijn zwangerschap. Én me aanmeldde voor Moeders voor Moeders. Dankzij hormonen was ik zwanger geworden en voor zo’n kleine moeite vond ik het het minste wat ik terug kon doen. Ook de maand van de 1^e echo met ongeveer 6 weken. We zagen een hartje! Wauw! En het was er maar 1. Gelukkig.

Maart. De maand dat we de termijnecho hadden. 10 weken en 2 dagen was ik. Ja, dat wisten we al haha, als het moest op de minuut af. Ook de maand dat ik 27 werd. En we het nieuws aan iedereen vertelden die het nog niet wist. Wat was dat leuk! Al die verbaasde, emotionele, blije en enthousiaste gezichten en reacties! Jacco en ik genoten! Ook bezorgde maar die mensen probeerden we zoveel mogelijk gerust te stellen. Ja, het is spannend maar we willen genieten. Met een grote G. De maand dat we naar Afrika gingen een dag na mijn verjaardag. Dat kon best want, hadden we bij het boeken van de reis bedacht, ik wilde toch mijn verjaardag niet vieren. We waren best brak haha. En wat een reis was het! Wauw!

April. Ik had voor het eerst een super APK. Wat een dag! Uitgeteld was ik! En wat een topresultaten. We werden er erg blij van. Ook een afspraak voor voorlichting over bv. Ook al was mijn longarts er niet blij mee, wat ik in mijn kop heb, heb ik niet in mijn kont zeggen m’n ouders altijd. En ik wilde het in ieder geval proberen. Tussendoor ook nog een bezichtiging in Oisterwijk, helaas dat was niets.

Mei. De 20 weken echo! Spannend was dat! Gelukkig was alles goed. En we wisten niet wat het werd, dat vonden we eigenlijk nog het leukst want niemand geloofde ons! Tot het moment van de geboorte wisten we het niet. Ook de maand dat we alle babyspullen gingen kopen bij Babypark. Erg vroeg vergeleken bij velen maar vanwege Jacco zijn werk geen overbodige luxe. Ik had teveel rampverhalen gehoord over lange levertijden enz. om risico te lopen dat alles niet compleet was. Jacco dus ook weer even heerlijk thuis. Geklust in de babykamer en de muurschildering laten maken. Een week daarna was Jacco weer weg en ik APK gehad, alles was redelijk top! Iets mindere longfunctie maar dat mocht best, ik was al 20 weken zwanger tenslotte.. Een dag later kreeg ik een longbloeding. Gelukkig geen enorm grote en ik mocht na 9 dagen preventief behandelen met antibiotica weer lekker naar huis. Jammer genoeg had ik wel het kamp van de jeugdvereniging gemist…. Better luck next year ;), maar Jacco was thuisgekomen vanwege de longbloeding en had in die week van mijn opname het zo geregeld met mijn andere visite dat hij genoeg tijd had om gauw de babykamer af te schilderen en met Babypark voor elkaar te krijgen dat de meubels in ieder geval al stonden toen ik thuis kwam! Wat een fijne verrassing!

Juni. Collecte week voor de NCFS kwam er al bijna aan. Druk druk. Een avond bij de avondvierdaagse gestaan met een kraam, sponsordiner gehad bij de Drie Meiden.. Een paar groeiecho’s gehad, gelukkig bleef de kleine gestaag doorgroeien en niet té hard. Liesbeth en ik zijn nog gezellig naar de EO-Jongerendag geweest, erg leuk! Erg veel ziekenhuisafspraken tussendoor deze maand. Diabetes poli, longen en zwangerschap. Fulltime management soms maar alles voor het goede doel hè.
Uiteraard deze maand ook naar CFBD geweest. Wat genieten en wat gezellig en wat fijn om zoveel Cysters en Fibrothers weer te zien. Eind juni werden de andere babykamer spullen geleverd….. Ik moest me gedeisd houden. Ik had veel pijnlijke harde buiken. Gelukkig waren die weg zodra ik ging zitten maar ik moest dus wel mezelf in acht nemen.

Juli. Bijna het 3^e trimester. Ik kreeg het zwaar. Ik had in opdracht van Jacco een zwangerschapsmassage gepland, heerlijk! Jacco kwam die week ervoor thuis en ik had als verrassing voor hem geregeld dat we een 4D echo gingen laten maken. Ik was toen al 26 weken en ze zeggen dat je het beter eerder kan doen maar we vonden het erg mooi geworden! En achteraf klopte het plaatje wel van de echo en hoe Aiden er in het echt uitzag! Zo leuk! Eindelijk waren we deze maand ook uit de namen! Wat een opluchting!!! We kregen onze intake voor kraamzorg. Ook was er collecteweek deze maand voor de NCFS. Mooi bedrag hadden we weer opgehaald! 7 juli was ik 27 weken en had ik weer APK. Alle controles dus. Bij mijn gynaecoloog ook meteen alles doorgesproken voor als het zover was met bevallen. Oops, nu komt het dichterbij. Weinig tijd en energie voor andere dingen. 31 juli week APK. Mijn longen begonnen tegen te stribbelen. Gelukkig had mijn arts vaker met dit bijltje gehakt en ik mocht het weekend nog aankijken. Na het weekend ben ik opgenomen.

Augustus. Ik was niet echt achteruit gegaan qua longen maar was wel afgevallen. Mijn longarts zei bij opname dat ik misschien nog wel naar huis mocht wat hem betreft met thuis kuur. Kon ik in ieder geval beter in beweging blijven. Een dag later kreeg ik wel erg regelmatig harde buiken en kwam mijn gynaecoloog langs. Die hielp ons uit de droom. Ik bleef opgenomen tot de bevalling. Ik kreeg injecties voor de longrijping mocht de baby besluiten veel te vroeg te komen. Wat een pijn! Ik ben aardig wat gewend maar wow! Nooit meer (toch wel als het nodig is hoor)! Een week later, precies 31 weken zwanger kreeg ik weeën. Ik werd overgebracht naar de andere locatie want er was afgesproken dat een vroeggeboorte te maken had met mijn lichaam die een grens aangaf en ze gingen dus niet remmen. Gelukkig stopte dat ook weer spontaan. Achteraf fijn want nu hadden we een generale repetitie gehad en konden we even wat obstakels tackelen.
Kenji ging deze maand ook met Liesbeth en Monique en Jorgo, zonder mij uiteraard, naar de World Dog Show in Finland. Mijn lieve harige vriend werd daar wereldkampioen en mocht weer een paar belangrijke titels op zijn naam bijschrijven. De 19^e werd besloten mij de dag erna over te brengen naar de andere locatie. Ik kon niet meer slapen, mijn longfunctie was 2 weken ervoor nog maar 59% maar mocht ik niet meer blazen want ik had continu harde buiken die zo zeer deden dat ik uitgeput raakte en ik viel gelukkig niet meer af maar kwam ook geen grammetje meer aan ondanks 5000 kcal per dag!

21 augustus om 17.18 is onze zoon Aiden Davy geboren. Met een zwangerschap van 33 weken en 2 dagen met een gewicht van 2133 gram. Hij deed het super! En mama ook! Na 1 week mocht hij al uit de couveuse en in een gewoon bedje! Het duurde iets langer voor hij van de monitor af mocht maar onze bink ging als een trein!

September. 21 september mocht Aiden alweer mee naar huis! 5 weken oud! Hij kreeg nog sondevoeding, dat gaven Jacco en ik zelf. We reden deze maand af en toe heen en weer voor doktersafspraken voor mezelf en Aiden. Een maand na de bevalling was mijn conditie op 10% longfunctie na alweer op mijn oude niveau!

Oktober. Aiden moest op controle komen bij de kinderarts. Die was super tevreden! Hij groeide goed, zijn darmpjes waren al iets minder overprikkeld dus we mochten forlax zakjes afbouwen (soort laxeermiddel) en hij overstrekte ook al iets minder met zijn nek. Wauw! Op ons verzoek was ijzer nog nagekeken en een dag later belden ze dat hij wel ernstig ijzertekort had maar gelukkig vind hij het drankje wat hij daarvoor krijgt erg lekker ;) Dus eigenlijk helemaal geen probleem.
12 oktober is Aiden gedoopt! Wauw, wát was dat mooi! Heel veel lieve en mooie reacties gehad en super veel felicitaties! Ook mensen die het er minder mee eens waren maar die kunnen mijn rug op. Rustig aan kregen we mensen op visite die Aiden nog niet hadden gezien. We wilden dat rustig opbouwen en nu waren we wel toe aan wat mensen over de vloer. Heerlijk! Ook deed ik deze maand een knoopconsult om Aiden nog veiliger en beter in de draagdoek kunnen dragen, hij vindt het super! Zijn eerste prikjes waren ook een feit, het was vervelend maar hij had ook gelijkertijd een beginnende darmverstopping. Hm, niet zo leuke combi dus. Na een bezoekje aan de Spoed Eisende Hulp voor kinderen de Forlax zakjes tijdelijk weer opgehoogd. Gelukkig werd het toen snel beter en een week later hoorden we dat de echo van zijn schedel gelukkig ook goed was! (premature baby’s kunnen makkelijk kleine hersenbloedingen krijgen. Een dag na de geboorte hadden ze daarom een echo gemaakt en nu weer om te kunnen vergelijken. Allemaal helemaal goed gelukkig.

November. Eigenlijk weinig bijzonders gebeurd en gedaan. Lekker relaxed de tijd genomen om te genieten en wennen aan een kleine man in huis erbij. Kenji en Aiden gaat super samen dus dat is ook gaaf! Aiden mocht ook weer op controle bij de kinderarts, die was erg tevreden. We gaan weer proberen af te bouwen met de Forlax. Ondertussen was ik begonnen met elke week babyzwemmen met Aiden. Heeeeeeerlijk vind hij het! Lekker spetteren en hij geniet er echt van. Inmiddels zelfs een heus Ducky Duck zwemdiploma gehaald! Papa en mama zijn trots! Ik weer op APK geweest, ik ben weer op mijn oude niveau van voor de zwangerschap, wie had dat ooit kunnen denken!!

December. Controle afspraak bij mijn gynaecoloog. Mijn lichaam is alweer helemaal hersteld van de zwangerschap. Theoretisch gezien zouden we zelfs groen licht hebben om voor een tweede te gaan want ik ben fysiek en medisch weer helemaal in mijn oude doen. Wauw, dat is goed nieuws! Bijzonder hoor! 2^e baby denken we nog even over na hoor haha. Kerst gevierd met familie van Jacco bij ons thuis, gezellig cadeaus gedaan en heerlijk gegeten! 1^e kerstdag zijn we met ons viertjes naar een vuurwerkvrij park gegaan voor onze kleine witte duivel. Beste keus ooit! Genoten van onze minivakantie met gezellig eten, zwemmen in het zwembad en maandag en dinsdag kwamen mijn ouders en zus ook nog! Leuk! Lekker spelletjes doen en lekker eten en tutten met Aiden.

31 december 2014. Aiden draait zich van rug in 1 beweging en zonder hulp naar zijn buik. De kleine man heeft haast! Ook de dag dat Jacco en ik samen met mijn ouders, zus, Kenji én Aiden het nieuwe jaar in mochten luiden. Mét alcohol om te proosten op een bijzonder jaar. 4 maanden oud is ons grote kleine wonder Aiden al. Ik heb me nooit rijker gevoeld als nu.......